Portal społeczno-kulturalny regionu kępińskiego
Sergiusza, Teofila, Zyty 27 Kwietnia 2024, 13:31
Dziś 15°C
Jutro 20°C

Historia tygodnika

Redakcja: Nasza historia

[...] miłe mi światło, jakie daje z siebie człowiek.
Nie trzeba mi opasłej świecy.
Tylko płomieniem mierzy się jej wartość.
Antoine de Saint-Exupéry

Pierwszy numer „Tygodnika Kępińskiego” ukazał się 19 grudnia 1989 r. W skład ówczesnej redakcji wchodziły w przewadze osoby, które zaangażowały się w przemiany ustrojowe w Polsce. Zamierzeniem redakcji było stworzenie pierwszej niezależnej regionalnej gazety po drugiej wojnie światowej, która prezentowałaby wydarzenia społeczno-polityczno-kulturalne w regionie kępińskim. Redaktorem naczelnym został Włodzimierz Mazurkiewicz. W pierwszych latach działalności (1989-1992) „Tygodnik Kępiński” wydawany był przez spółkę cywilną „Camena”, którą tworzyli członkowie redakcji. W tym okresie działalność redaktorów została już zauważona na arenie ogólnopolskiej, czego dowodem III miejsce w Ogólnopolskim Konkursie Gazet Lokalnych zorganizowanym przez Fundację Batorego (1992 r.).

W kolejnych latach spółkę „Camena” przekształcono w Wydawnictwo Tygodnika Kępińskiego „Pismak” Spółka z o.o. Gazeta zawsze mocno związana była z polityką regionu, redakcja w sposób otwarty opowiadała się po stronie wartości eksponowanych przez Komitet Obywatelski. Jej ówcześni redaktorzy nie ukrywali, że hasła „Solidarności” cenili sobie szczególnie, stąd szczególnie w pierwszym dziesięcioleciu istnienia ostrze tygodnika wymierzone było przeciwko lokalnym działaczom PZPR. Ta regionalna – nieukrywana – działalność polityczna sprawiła, że część dziennikarzy z pierwszego składu gazety – właśnie dzięki pracy w wolnym od propagandy komunistycznej wydawnictwie – a mocno związanym z ruchem solidarnościowych przemian – zdobyła różne – często wysokie – stanowiska w samorządzie lokalnym. W latach 1998-2004 funkcję redaktora naczelnego sprawowała Teresa Mazurkiewicz.

W okresie istnienia „Tygodnika…” drogi pierwszych redaktorów gazety mocno się rozeszły, niektórzy zajęli się własnym biznesem, jeszcze inni – z przyczyn osobistych – zmienili miejsce zamieszkania, a część z nich postawiła po prostu na kariery zawodowe na lokalnej scenie politycznej. Byli i tacy, którym nie odpowiadała linia polityczna realizowana przez pierwszych naczelnych i z tego powodu przestali angażować się w dalszy rozwój „Tygodnika…”. Podkreślić należy, że kępińska gazeta nigdy nie stroniła od polityki, z niej wyrosła i w nią wrosła. Towarzyszący rozwojowi podtytuł: niezależna traktowany był zawsze jako wolny od naleciałości poprzedniego ustroju, który pierwsi redaktorzy uważali za wrogi dla demokracji. Po wielu bolesnych doświadczeniach (rozprawa sądowa z lekarzami – tylko Grażyna Gatner i Mirosław Łapa trwali przy ówczesnym redaktorze naczelnym), sprzedaży znacznych udziałów spółki miejscowemu przedsiębiorcy, groźbie upadku i zamknięcia nastał dla gazety czas walki o jej istnienie, walki, której celem stało się przede wszystkim wyciągnięcie gazety z zapaści finansowej. W dziejach swojego istnienia „Tygodnik…” stanął na granicy bankructwa finansowego. Wtedy rozpoczęła się długa droga do ocalenia gazety.

W okresie prawie 30 letniej działalności redakcja jak również dziennikarze „Tygodnika Kępińskiego” byli wielokrotnie nagradzani przez stowarzyszenia oraz instytucje samorządowe i państwowe. Wśród najważniejszych nagród, jakie otrzymała redakcja możemy wyliczyć:

  • II nagroda w Ogólnopolskim Konkursie Gazet Lokalnych Fundacji Batorego (1994 r.),
  • wyróżnienie w Konkursie Dziennikarskim o Nagrodę Marszałka Województwa Wielkopolskiego (2004 r.),
  • wyróżnienie honorowe w VIII Konkursie Dziennikarskim Stowarzyszenia Prasy Lokalnej na najlepszą publikację prasową w 2007 (2008 r.),
  • I miejsce w konkursie dla prasy lokalnej „Unia Europejska w wielkopolskiej prasie lokalnej” (2008 r.),
  • III miejsce w Ogólnopolskim Konkursie organizowanym przez Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej „Ludzka twarz EFS” (2008 r.),
  • odznaczenie redakcji tytułem Gospodarczo – Samorządowym „HIT-em” Regionu 2009 za prowadzenie działalności wydawniczej oraz organizację spotkań ekumenicznych” (2010 rok),
  • wyróżnienie redakcji za 20-lecie działalności na lokalnym rynku wydawniczym statuetką „Przyjaciel Kępna”.

Do najważniejszych osiągnięć w dwudziestoleciu istnienia gazety, integrujących lokalną społeczność, należy zorganizowanie w 2008 roku ekumenicznego spotkania duchownych trzech wyznań (mojżeszowego, katolickiego i protestanckiego). Wydarzenie to połączone było z promocją książki zatytułowanej „Kępińscy Żydzi” wydanej pod redakcją Mirosława Łapy. Spotkanie to zostało zauważone również przez media światowe, czego dowodem relacje z tej uroczystości w gazetach amerykańskich i izraelskich. Doceniając to wydarzenie, ambasador Izraela Zvi Rav-Ner wyróżnił Mirosława Łapę specjalnym dyplomem za ratowanie dziedzictwa żydowskiego w Polsce. W pierwszą rocznicę tego historycznego spotkania „Tygodnik Kępiński” wraz z Urzędem Miasta i Gminy Kępno oraz lokalnym Kołem Polskiego Związku Filatelistów zorganizował konkurs plastyczny dla młodzieży pod znamiennym tytułem „Kępno miasto trzech wyznań”. Podczas rozdania nagród – po raz kolejny – w kępińskim ratuszu spotkali się: rabin, ksiądz proboszcz oraz pastor, którzy mówili o ekumenicznym charakterze tego spotkania i jego znaczeniu w wymiarze lokalnym jak też ogólnopolskim.

Ponadto w ramach pracy wydawnictwa wydano kilka publikacji. Pierwsza pod redakcją Grażyny Gatner to „Wspomnienia i relacje z tamtych lat Kępna”, autorem następnej zatytułowanej „Monografia szkoły w Nowej Wsi Książęcej wraz z rysem historycznym” jest Jacek Kuropka. Ostatnim wydawnictwem autorstwa Grażyny Gatner i Beaty Wylęgi-Grygierzec jest monografia Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych nr 1 w Kępnie, która nosi tytuł „Wspomnienia z tamtego wczoraj”. Jej wydanie uświetniło obchody jubileuszowe 90-lecia szkolnictwa zawodowego w powiecie kępińskim.

Obecnie w redakcji „Tygodnika Kępińskiego” pracuje kilku dziennikarzy, pracownik administracyjny oraz kierowca. Od marca 2004 r. obowiązki redaktora naczelnego pełni Mirosław Łapa.