Historia: Księża z powiatu kępińskiego II RP - część 8

Ks. J. F. Kocot (1910-1942), opolanin, ostrzeszowski gimnazjalista, zakonnik, student teologii na KUL i w Rzymie, wykładowca filozofii WSD Oblatów w Obrze i Chumiętkach, więzień niemieckiego gestapo w Kępnie, Konstantynowie Łódzkim, Forcie VII w Poznaniu i KL Dachau, ofiara niemieckich eksperymentów pseudo-medycznych, polski męczennik…

Ks. Józef Franciszek Kocot urodził się 1 marca 1910 r. w Opolu, jako syn właściciela domu (hausbesitzer) przy Zimmerstrasse 83 w Opolu (wtedy Oppeln), Franciszka Kocota (Kotzott) i Ewy z d. Buhl, a już następnego dnia został ochrzczony w jednej z miejscowych parafii katolickich. Dawna ul. Pokojowa to obecnie 1 Maja, a pod nr. 83 nie ma już żadnego domu, tylko rząd tymczasowych budek i pawilon handlowy. Nie udało mi się jeszcze ustalić, w którym roku rodzina Kocotów przeprowadziła się do Ostrzeszowa, gdzie Józef chodził do Szkoły Powszechnej, a następnie do 8-letniego Gimnazjum Humanistycznego Miejskiego, o którym pisałem już w poprzednim odcinku niniejszego cyklu. Był niezwykle uzdolniony, bo mając 17 lat (czyli 2 lata wcześniej) ukończył tam w 1927 r. 6 klasę i na 2 lata przed maturą wstąpił do nowicjatu Zgromadzenia Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej (misjonarze oblaci – OMI), gdzie kontynuował naukę. Nie mam pewności, dlaczego zdecydował się akurat na ten zakon, ale przypuszczalny powód może znajdować się w „Przewodniku Katolickim” z 1926 r.

~ Tomasz Kostek Górecki, Akademia Sztuki Wojennej

Więcej w nr 47 (1404) 2020 r. „Tygodnika Kępińskiego”.